Yosemite

06May14
Na een overnachting op een prachtige campgroud (parkeer terrein) in sacramento, was het tijd om naar het railway museum te gaan.
Het museum is gelegen in het old town gedeelte van de stad en is een openluchtmuseum opzich. In het museum staan de mooiste stoomtreinen opgesteld zoals je in oude western films ziet. Niet alleen de treinen maar zeker ook de aankleding (decors) maakte dit bezoek tot een belevenis. Alle treinen waren origineel en stamden soms wel uit 1850, met wielen die groter zijn dan wij.
Na het museum een rondje door de old town gelopen. Het  leek een soort western stadje, wat veel weg had van de mainstreet usa in disneyland paris (waarschijnlijk ook disneyland california, maar dit moeten we nog gaan bezoeken :) ).
De echte roadtrip gaat beginnen, op naar yosemite. Natuurlijk kiezen we ervoor om niet de makkelijke route te nemen (1,5 uur) maar de toeristische route (4 uur). Vanuit Sacramento vertrekken wij in oostelijke richting naar de nationale parken. Het zijn goed begaanbare wegen. Na een tijdje gereden te hebben tussen vlaktes en weilanden kwamen we in heuvelachtig gebied. Volgens de lonely planet gids "best trips" is de highway route 49 een "must see".
Wij vinden in Europa haarspeldbochten erg leuk... Uhm, maar met een 8,5 meter lange, 6300 kg wegende camper is het een ander verhaal, vooral omdat de wegen geen vangrail hebben. Toch hebben we (maar vooral Mattheo) de vuurproef goed doorstaan en zijn we aangekomen bij onze camping in Mariposa.  

07May14
Vandaag hebben we de camper een dagje met rust gelaten en zijn we met de bus naar Yosemite Valley gereden. Het begint nu wel te dagen dat Amerika groot is en alles ver uit elkaar ligt. Op de kaart lijkt het alsof we naast het park camperen. Maar in werkelijkheid duurde de busrit toch nog 1.5 uur.
Yosemite Valley is zeker indrukwekkend. Enorme stenen wanden en overal meters hoge watervallen.  Het deed ons denken aan Zwitserland. Eerst maar eens een hike doen, van ongeveer twee uur langs Yosemite Falls, door de valley naar mirror lake. (Nog) geen beren gezien, maar wel een heleboel eekhoorns en vogels. Op een bepaald  moment komt er een kudde herten tussen de bomen vandaan op het pad en lopen zo een stukje met ons mee op nog geen drie meter afstand alvorens weer het bos in te duiken. Erg mooi.
Om 13:30 gaan we met de bus richting Glacier Point op 2199 meter die uitkijkt over de vallei. Onze bus chauffeur heeft CSTD (Compulsive Story Telling Disorder) en praat de hele weg (1.5 uur heen en 1.5 uur terug) aan een stuk door met een zware stem en accent op een bijna mompelende manier. Maar hij heeft wel humor! En ondanks  zijn vele dwaalsporen, komen we toch een hoop te weten over de nationale parken en John Wayne films.
Helaas is het bewolkt als we boven komen. Maar des ondanks is het uitzicht imposant en maken de wolken het  (volgens de buschauffeur) erg mistique. Daarnaast waren Mattheo's favoriete dieren in overvloed aanwezig, eekhoorntjes!