Sierra Nevada

Terwijl we dit typen zitten we in het donker voor onze camper in onze korte broek en shirt naar de krekels te luisteren. Om ons heen hier en daar een kamp vuurtje van mede campeerders. Die van ons gaat steeds uit :-( We moeten nog even oefenen waarschijnlijk.
Vandaag zijn we vanuit Yosemite via de Tioga Pass naar Lone Pine gereden. De Tioga pass ligt op meer dan 9000 foot (3000 meter) en het was een adem benemende tocht. Met meters hoge sneeuw langs de weg en bevroren meren. Op sommige punten wel erg dicht langs de afgrond (en er is zelden een vangrail). En best fris. Waarschijnlijk rond het vriespunt. Na de pass zijn we zelfs nog langs een ski resort gereden dat in vol bedrijf was. Een uur later stonden we beneden in de vallei aan de andere kant van de Sierra Nevada (besneeuwde bergketen in het spaans) en was het 30ºC, wat een overgang.
Vandaar was het een rechte weg naar Lone Pine, door een totaal ander landschap dan gisteren. De dichte bossen en groene valeien hadden plaats gemaakt voor droge dorre vlaktes. Met aan beide zeiden een bergrug, rechts van ons nog met besneeuwde bergtoppen. Een mooie tocht van 's morgens 8:30 tot 18:00 uur.

Maar nu eerst even terug naar gisteren. Dag 2 in Yosemite National Park. Na het trein museum in Sacramento leek het ons leuk om met een echte stoomtrein een ritje te maken. En zoals alles hier in amerika maken ze er een hele beleving van. Je kwam in een klein stadje terecht met winkeltjes, een museum(pje), station met restauratie en een treinloods. Het was de sugar pine railroad welk oorspronkelijk werd gebruikt door houthakkers om hout vanuit het dal naar boven te halen. Wij zaten in een open coupé waarbij de banken gemaakt waren van boomstammen. De rit was in totaal een uur waarbij veel werd verteld over het ontstaan van deze railroad en de werking hiervan.

In de middag zijn we voor een hike naar Marsiposa Grove gereden in het zuiden van Yosemite. Hier staan de imposante sequoia bomen. Ze kunnen wel 83 meter hoog worden met een omtrek van 31 meter. Er was er zelfs een waar je met een auto doorheen kon. Helaas is deze boom uiteindelijk omgevallen. Toch was er nog een tunnelboom waar we doorheen konden lopen. Je voelt je heel erg klein als je naast zo'n boom staat. De reis door dit bos was zeer de moeite waard al moesten we 1000 ft klimmen (375 meter). De afstands borden waren daarin tegen erg positief over de afstanden. Het eerste bord 2.1 mile, het tweede 0,7 en de volgende 1,5. Hierdoor leek er geen einde aan te komen en heeft de hike 3,5 uur geduurd.