The Countryside

Dag 14

Er is nog één Disney park over. Epcot (Experimental Prototype Community Of Tomorrow)
Het was Walt Disney's visie van de toekomst. Het zou een echte stad worden waar mensen konden wonen. Maar na Walt Disney's dood kwam dat project stil te liggen. Uiteindelijk werd het het tweede Disney park hier in Florida.

Het is in twee stukken verdeeld. Future world. Met attracties over nieuwe technologie, milieu en energie behoud. Hier en daar al wel wat gedateerd. Het is het meest educatieve park van Disney, maar wel met een entertainment sausje natuurlijk.

De rest van het park bestaat uit de World Showcase. Een verzameling paviljoens om een groot meer waar je in 8 uur de wereld rond gaat. Elk paviljoen representeert een land en er werken mensen uit die landen. Dus je hoort veel verschillende talen om je heen. Handig voor de Amerikanen, die meestal niet verder reizen dan hun eigen staat. Vorig jaar hoorde we een moeder tegen haar kinderen zeggen, bij het Franse paviljoen, dat dit waarschijnlijk het dichts bij Parijs was dat ze ooit zouden komen.
Je kan eten en spulletjes uit de verschillende landen kopen. Al staat op alle spulletjes 'made in China'. Dus alleen in het China paviljoen was het nog enigzins authentiek.

Aangezien we wat meer tijd hebben hier deze vakantie en we er al een keer geweest zijn kunnen we dit jaar wel alles meer op ons gemak bekijken. En zien we dingen die we vorig jaar gemist hebben.
We gaan ook wat vaker in de restaurantjes eten in de parken. Is iets duurder. Maar wel gezonder dan de burgers en hot dogs waar je anders aan overgeleverd bent. In Epcot eten we Marokkaans in Marrakesh. Best lekker.

Dag 15

De komende 3 dagen geen pretparken. Het is maandag memorial day en veel Amerikanen hebben een lang weekend. Dus top drukte in de parken.

We rijden vandaag naar het noorden richting Ocala. We maken een tussenstop in Orlando om langs een bordspellen winkel te gaan. We konden het niet laten. Ze hebben hier hééééél veel. En ze zijn een stuk goedkoper dan in Nederland. We kopen uiteindelijk twee spelletjes. Er was nog ruimte in de koffers op de heenweg. Er is alleen niet zoveel ruimte meer in de spelletjes kast thuis.

We rijden weer door. Het stads landschap gaat geleidelijk over in een groen bebost landschap. Met een verscheidenheid aan huizen zo hier en daar. Van sta caravans tot villa's. Met aan de weg van die typische brievenbussen met een rood vlaggetje.

Om elke paar huizen staat wel een kerk. Langs de weg loopt een man met groot kruis op z'n schouder. The Passion?

Er is zoveel ruimte hier als je dat vergelijkt met Nederland.

We arriveren bij Juniper springs. Een van de vele natuurlijke bronnen in de omgeving. Er zijn hier een aantal wandel paden. Ze zijn wat minder lang dan we hadden gedacht, maar we zijn toch weer een paar uurtjes zoet. Je wil ook niet heel lang wandelen hier. Veel te warm. En geen winkeltjes met airco waar je in kan vluchten. Het is een jungle achtige omgeving, compleet met alligators en schildpadden. En zo lekker rustig vergeleken met de afgelopen dagen.

We rijden door naar Ocala. Daar aangekomen heeft het veel weg van een spookstadje. Beetje doods. Dus gaan we op de terugweg. Sightseeing vanuit de auto is ook prettig op z'n tijd. Al is het alleen al vanwege de airco!

Dag 16

De dag begint weer met een auto ritje. Richting St Augustine. Een spaanse nederzetting aan de kust ten noorden van Orlando. We moeten eerst de banden van de auto weer op pompen. Eentje blijft langzaam leeg lopen. Vervolgens is het weer een kunst om de goede toll poortjes te vinden. En niet degene waar je met contant geld moet betalen. Want dat hebben we vaak niet.

St Augustine is een leuk plaatsje. De oudste nederzetting van de US. Gesticht door de Spanjaarden in 1565. Toch nog een beetje Spanje deze vakantie. Één van de eerdere plannen voor deze vakantie. We bezoeken het fort dat de stad moest beschermen tegen indringers en maken een wandeling door de oude smalle straatjes. We eindigen in de winkelstraat waar het krioelt van de toeristen. Dus daar blijven we maar niet al te lang.

We rijden terug langs de kust. Langs hele leuke optrekjes. Mag vast wat kosten.

We maken een stop bij een strandje om even door de branding te lopen. In een spontane actie duiken we ook nog even de zee in. Zelfs Mattheo. Sterker nog het was zijn idee! We blijven wel dicht bij het strand. Er staat een sterke stroming en er zijn hoge golven.

Op de weg terug naar orlando valt er een buitje. Nou ja buitje. Als het hier regent is het alsof de wereld vergaat. Hard met veel onweer. Soms wel een beetje eng. Zeker als je op de weg zit. Meestal duren de buien gelukkig niet heel lang.