Check-in

Na een jaartje te hebben overgeslagen konden we de verleiding toch niet weerstaan om weer naar Amerika te gaan. En het beloofd een bijzondere reis te worden. Niet alleen vanwege het feit dat we weer naar de west kust van de Verenigde Staten gaan. Maar ook omdat we dit keer niet met zijn tweeën, maar met zijn vieren zijn. Dick en Jorien voegen zich bij ons vanaf San Francisco voor een drie weekse Road Trip met de Camper. Even zien of we elkaar daarna nog leuk vinden of dat we elkaar even niet meer hoeven te zien :-)
(Vergeet je oordopjes niet Dick)
We starten de reis in LA met z'n tweetjes voor wat dingen die we de vorige keer gemist hebben en voor wat dingen die we nog een keertje willen doen (Disney!) #nuweertochzijn.
Daarna rijden we langs de kust, zover dat kan, want er zijn wat wegen de zee in gezakt de afgelopen tijd, naar Santa Cruz. Van daar is het nog 1.5 uur naar San Fransisco Airport waar we Mr en Mrs Wennekendonk gaan ophalen. Na een weekendje San Fransisco halen we de camper op en beginnen we aan onze Road Trip. We komen langs (volgens de huidige planning) Sequoia National Park, Las Vegas, Bryce Canyon, Salt Lake City, Yellowstone National Park en uiteindelijk via de Rocky Mountains uit in Denver.

But first things first. Een stukje vliegen. Terwijl ik dit schrijf hangen we op 10 km boven de Hudson Bay, Canada. We hebben nog 4 uur en 13 minuten te gaan. Het inchecken ging redelijk vlot. Wel veel security checks. Ik werd er uitgepikt bij de eerste controle. Mattheo bij de tweede, vlak voor we het vliegtuig in gingen. Waar zijn kleding en tas werden gecontroleerd op drugs.
Eenmaal in de lucht worden we weer wat rustiger. Het is toch altijd weer even spannend. We hebben deze vlucht al meerdere keren gedaan en je begint de geluidjes om je heen te herkennen. Waarvan je de eerste keer dacht: wat is dat? Is er iets mis?
Je kent ook de planning. In de eerste 2 uur komen ze met eten en drinken. Daarna moet iedereen naar de wc. Dus je kan beter er voor of erna gaan. Vervolgens worden de lichten gedempt en proberen veel mensen wat te gaan slapen. Het perfecte moment om even een rondje door het vliegtuig te wandelen. We proberen ook wat te slapen, maar dat lukt natuurlijk niet. Zelfs niet luisterend naar een boek.

We komen een uur eerder aan dan gepland, wat we ook weer kwijt zijn door het taxiën naar een andere gate omdat de oorspronkelijke nog bezet is om daarna met een bus weer naar de terminal te worden gebracht. Het is in ieder geval wel lekker weer. 28 graden.
Dan is het nog een kunst om de rest van de dag wakker te blijven om gelijk in het goede ritme te komen. Maar we moeten nog door heel Los Angeles rijden naar het Hotel waar Mattheo er achterkomt dat hij geen korte broeken heeft in ingepakt. Dus op naar het outlet centrum (volgens mij was het met voorbedachte rade)
'S avonds eten we wat in Downtown Disney, aangezien dat op loopafstand ligt van het hotel. Daarna mogen we eindelijk naar bed om vervolgens nog een paar uur naar het plafond te staren. Verdomde jetlag. P&M