Grizzly

Dag 2 door het prachtige Yellowstone park.
Yellowstone is het eerste nationale park van Amerika en misschien wel de wereld. Het is in de wet opgenomen door het amerikaanse congress onder leiding van president Ulysses S. Grant op 1 maart 1872. Het is 8985 vierkante kilometer groot en beslaat delen van de staten Montana, Wyoming en Idaho.

We beginnen met de geiser route in het gebied wat de caldera wordt genoemt. Eigenlijk is een groot deel van Yellowstone een grote vulkaan. Het magma wat hier relatief dicht aan het aardoppervlak zit verhit het grond water wat vervolgens met veel geweld een weg naar buiten zoekt.

Een van de eerste geisers die hier een naam kreeg is Old Faithfull. Hij dankt deze naam aan de regelmatigheid waarmee hij water spuwt, ongeveer elke anderhalf uur plus of min 10 minuten.
Om de geiser heen zijn bankjes gebouwd en in het bezoekers centrum staan de verwachte tijden. Er zijn weer wat busladingen chinezen geariveerd en het is weer een heel kippenhok om ons heen. Het volume van kwetterende chinezen neemt toe als de geiser iets dreigt te doen. Dus je hoeft niet op te letten.
Als hij dan eenmaal gaat schiet het water en de stoom 32 tot 56 meter de lucht in. Dit duurt een paar minuten, toch wel indrukwekkend.

Hierna lopen we door het stomende landschap langs borrelende en pruttelende pools met water.
We wachten nog bij de Grand Geiser. Die de grootste en de hoogste van het park is. Elke 20 minuten gaat hij borrelen waarbij er een kans is dat hij af gaat, wat ongeveer elke zes uur gebeurt. Dat is wanneer wij daar aankomen. Maar na een een uur en een kwartier wachten geven we het op.

Aangekomen bij de auto kunnen we nog een keer old faithful zien afgaan. Als we naar de geiser lopen horen we een Amerikaan met luide stem roepen dat hij minstens van 20 mensen hulp nodig heeft. Het blijkt te gaan om het uitvouwen van een gigantische Amerikaanse vlag. We weten niet precies waarom maar we helpen mee. Paul en Dick helpen de vlag vast te houden op het moment dat de geiser begint te spuiten. De Amerikaan maakt vervolgens een heleboel foto's. Dick heeft zijn pas gekochte bizon wollen cowboy hoed op.... Amerikaanser word het niet. Mattheo en Jorien maken ook foto's.
Het bleek te gaan om de stichting The Patriots Flag. Het is de vlag van de ruïnes van het world trade centre ter nagedachtenis van alle mensen die toen en daarna hun leven hebben gegeven voor de USA. Toch wel weer bijzonder aangezien het 4 mei is, dodenherdenking. De vlag trekt al sinds 2011, na de 10 jarige herdenking van 9/11 door heel Amerika en is al door een heleboel verschillende mensen vastgehouden.

We rijden naar het noorden richting Mamoth springs als er een grote menigte langs de weg naar het veld ernaast staat te kijken. Daar moet iets te zien zijn. Het zijn Grizzly beren! Twee stuks, die op een paar honderd meter zitten. Met de telelens kunnen we ze wat dichterbij halen. Ze zijn met hun neuzen aan het graven in de grond.
Die kunnen we ook van ons lijstje schrappen.

We rijden door naar Mamoth hot springs. Waar het gesteente allemaal trappen heeft gevormd in het landschap. We blijven hier maar even want we zijn moe en hebben al heel veel indrukken opgedaan vandaag. In een keer terug naar de camper, zeggen we nog. Totdat er weer een menigte langs de weg staat. Zitten er twee Grizzly beren pal naast de weg. Dus de cameras toch weer uit de tas. We staan op nog geen 25 meter van de beren wat toch een wel een beetje spannend is. Maar de auto is heel dichtbij. Sommige mensen komen wel heel dichtbij en anderen roepen dan ook om afstand te houden. De beren lijken zich nergens wat van aan te trekken. Ontzettend gaaf om ze van zo dichtbij gezien te hebben.

Op de terugweg rollen we weer achter een paar Bizons aan. Of Buffalos. Het is een beetje onduidelijk omdat allebij de namen hier door elkaar gebruikt worden. Vandaar dat we ze maar hebben omgedoopt tot Bizalons.
Vlak voordat we het park uit rijden zien we nog een coyotte lopen. We hebben de puf niet meer om uit te stappen en een foto te maken.

De volgende dag gaan Mattheo en Jorien even het dorpje in om souvenirs te shoppen, terwijl Dick en Paul de camper rijklaar maken. Daarna vertrekken we dwars door Yellowstone richting Cody. Het is nog even spannend aangezien een gedeelte van de weg nog maar net open is en er een waarschuwing voor lawines is. We mogen op een bepaald gedeelte niet stoppen.

Eenmaal in Yellowstone worden we begroet door een wolf die aan de overkant langs de rivier loopt. We kunnen helaas niet stoppen voor een foto. Het blijft hopen dat de weg open is. Anders is het meer dan 5 uur omrijden. Gelukkig blijkt de weg gewoon open te zijn.

We komen langs een groot meer dat nog helemaal bedekt is met ijs. Er ligt hier nog veel meer sneeuw dan waar we gisteren waren. Nu nog oppassen voor lawines. Een bord langs de weg vertelt ons dat we minsten 35 meter uit elkaar moeten blijven. Een Amerikaan bij het meer vertelde ons dat dit was om in het geval van een lawine de gene voor of achter je uit te kunnen graven..... Als we via de oostelijke ingang het park uit rijden verdwijnt de sneeuw snel en gaat de temperatuur omhoog.

Na een mooie route komen we in Cody aan. Walmart #6 (of 7 we zijn de tel kwijt). We besluiten door te rijden naar Thermopolis.
Aangekomen bij het RV park in Thermopolis worden we begroet door een man en een vrouw bedekt door zaagsel. Aardige mensen die zich verontschuldigde omdat ze de hele dag bomen hebben staan snoeien. Het blijken de eigenaren te zijn. Bij het inschrijven staat naast de eigenaar een jong stel in gala kleding. Het blijkt de zoon van de eigenaar te zijn met zijn vriendin. Ze gingen die avond naar The Prom van hun School.

Nadat we de camper hebben aangekoppeld besluiten we lekker te gaan BBQen met een klein grillsetje gekregen van een Zwitsers stel in Las Vegas. Na het diner maken we de laatste houtblokken op met een gezellig kampvuur waar we nog wat marshmallows op verbranden. Het vuur was iets te goed gelukt.

De volgende dag is onze tweede rustdag van de vakantie. Thermopolis heeft de grootste hot springs van de wereld.
Dus we besluiten lekker te gaan badderen. Ze hebben een buitenbad van 34 graden en een binnenbad van 36 graden. Een klein badje van meer dan 40 graden. Maar dat houd alleen Mattheo vol. Er is ook een sauna grot. Het stinkt er wel naar rotte eieren. Daar houden alleen Paul en Jorien het vol.

Na het bad gaan we naar het dinosaurus museum. Naast replica skeletten staan er ook een paar echte van enorme proporties. Ze zijn ook hier in de buurt opgegraven.

We lopen nog even door het dorpje. Maar het is helemaal verlaten, want het is zondag. De temperatuur is ook weer opgelopen tot boven de 30 graden. Dus we besluiten de rest van de middag bij de camper te relaxen in de schaduw.

In de avond maakt Mattheo heerlijke gevulde kip uit de oven. Wat je al niet kan maken in een klein RV keukentje. Morgen vertrekken we richting cheyenne. De laatste stop voor Denver.