Europa Park

12 September 2017

Het is wat ironisch dat het grootste pretpark van Europa midden in het plaatsje Rust ligt. Ons hotel ligt tegenover de ingang en heet dan heel toepasselijk Hotel am Park.

Het park opende in 1975 als 'etalage' voor de producten van attractiefabrikant Mack Rides. Het park dankt zijn naam aan het feit dat de familie Mack het park eerst in Breisach aan het plaatselijke Europameer wou openen. Maar het werd het plaatsje Rust.
Het is lekker rustig, de wachttijden komen niet boven de 20 minuten uit en zijn vaak maar 5. Het is ook iets minder mooi weer. Af en toe een bui.
Er is een enorme hoeveelheid attracties. Meer dan honderd. Het park is opgedeeld in thema gebieden van Europese landen. Ook Nederland wordt vertegenwoordigd. De Belgen helaas niet die daar erg gepikeerd over zijn, voornamelijk omdat het friethuys in het Nederlandse gedeelte staat, Ik vind het ook niet kunnen :-)

Een van de leukste attracties is Arthur and the minimoys. Denk droomvlucht, maar dan ietsje sneller. Voor je instapt berg je je tas in een kluisje op die je opent met je toegangskaart. Bij de uitgang lukt het iemand niet zijn kluisje open te krijgen. De medewerker die komt helpen drukt op een verkeerd knopje waardoor alle kluisjes tegelijk open gaan. Je ziet haar denken, oh fuck. Als een wezeloze begint ze alle kluisjes weer dicht te slaan. Het lijkt wel zo'n spelletje op de kermis.
Even later, bij launch coaster Blue Fire, kom ik een collega tegen. Wat is de kans dat je op de zelfde dag hier bent en ook nog tegelijkertijd bij de zelfde attractie staat!
In de loop van de dag ben ik wel even klaar met de achtbanen en laat er een paar voor wat ze zijn. Mattheo niet.

In IJsland eten we taart op mijn verjaardag. We lunchen in Italië. We komen nog door Spanje. Nou, we kunnen weer naar huis. Efficiënte vakantie.
Als we terug komen op de hotel kamer is het daar wel erg warm. Blijkt de kachel aan te staan!

13 September 2017

De tweede dag is er een aardige storm opgestoken. Al takken ontwijkend wandelen we het park binnen. De Silver Star is dicht vanwege de harde wind. Dus maar goed dat Mattheo die gisteren gedaan heeft.

De wachttijden zijn zowaar nog minder lang vandaag. Dus we kunnen alle attracties van gisteren nog een keer doen en we ontdekken nog meer attracties die we gisteren niet gezien hebben. Sommige zijn wel wat gedateerd, of nostalgisch. Het is maar net hoe je het bekijkt. Zullen de duitsers ook hebben als in de Efteling in carnaval festival stappen.
We lunchen bij het Food Loop restaurant waarbij je eten en drinken via een achtbaan track naar je tafel wordt gebracht. Je verzint het niet.

Mattheo staat doodsangsten uit in de Euromir, een achtbaan met draaiende karretjes in het Russische gedeelte. Maar ja, hij is er in iedergeval wel ingestapt. Ik ben niet in de Silver star gestapt omdat je daar freaking 73 meter naar beneden denderd en Mattheo wel.
'S avonds belanden we dan toch bij een pizzaria. Ze zijn ook bijna niet te ontwijken hier. We proberen wat te slapen 's nachts maar het hotel is wel erg gehorig